Van Guatemala naar Honduras

Met een ziedende vaart klieft de boot door het water. Alle zeilen staan door de stevige wind bol en sleuren ons schip over de woelige zee. We merken dat de boot er weer zin in heeft. Moeiteloos neemt het de golven en trots draagt het de beide masten waaraan de zeilen hun best doen om ook hetlaatste beetje wind op te vangen.De zon staat hoog boven de horizon en prachtige wolkenformaties bewegen zich langs de knalblauwe hemel. In de verte vaart een vrachtschip op weg naar Puerto Barios om een lading bananen in te nemen. Het weerbericht ziet er goeduit en ontspannen gaan we op weg. Ook wij hebben er weer zin in. Een half jaar in een jachthaven liggen is voor een boot eigenlijk ook teveel gevraagd, maar de orkanen die in deze periode hier kunnen woeden gaan met zo’n geweld gepaard, dat we die liever maar vermijden. Achter ons ligt Guatemala waar we de afgelopen tijd hebben gebivakkeerd in de Rio Dulce, een lange rivier die door de bergachtige jungle zich een weg kronkelt naar Fronteras, het plaatsje waar we vlakbij in een jachthaven hebben gelegen. Het was nog even een toer om van de rivier af te komen. Aan de zeekant van de rivier ligt een zand-en modderdrempel van ongeveer anderhalve meter diep. En ons schip steekt 2,2 meter diep. Alleen extra hoog water geeft ons enige kans om weer van de rivier af te komen. Eind november hadden we dit extra water – springtij, een plus van 2,44 voet – maar of dit genoeg zou zijn? Na het uitklaren de motor volle kracht vooruit, een langhanaast ons voor als het fout zou gaan en we zoeven op de drempel af. Eerst een zachte boem, de boot remt af en daarna stuiteren we verder over het zand, terwijl de motor steeds meer moeite krijgt om de boot enige voortgang te geven. Op ongeveer 200 meter voor de aanloopboei raken we vast, de kiel zo’n 40 cm in de modder, muurvast, we kunnen geenkant meer op. Maurits (een Nederlander die zijn heil in Guatemala heeft gezocht) die in zijn langha ons de weg wees komt terug, knoopt een dikke lijn aan onze boot en alle paardenkrachten van zijn buitenboordmotor zijn nodig om ons ook de laatste belemmering te laten passeren. Hozee, we zijn er.

Wat een mooi land is Guatemala. We hebben veel gereisd, naar Spaanse les geweest, de boot een beetje verbouwd, een hoop cultuur gesnoven en vlak naast de brandende lava van een actieve vulkaan gestaan (je bent jong en je wilt wat). Toch is het een land waar de corruptie hoogtij viert en voor veel mensen is het een “struggle for life”. Het verschil tussen arm en rijk is groot en vaak heel schrijnend. Ondanks de ellende soms lachen de mensen veel en kunnen desondanks ook de vrolijke kant van het leven zien. Een gevleugelde kreet hier is: “Jullie hebben horloges maar wij hebben de tijd” bedoelen ze met veel meer diepgang dan wellicht een simpele agendawijsheid doet vermoeden. Kortom, we hebben hier een geweldige tijd gehad.

De plannen voor dit nieuwe seizoen: We zijn op weg naar Honduras, de Bayeilanden, een eilandengroep aan de noordkant van Honduras. We willen ons schip uit het water halen om het te laten verven en daarna vertrekken we naar Belize, waar we met een aantal vrienden hebben afgesproken om met z’n allen Kerst te vieren op dewitte stranden van een van de Bounty eilanden aldaar. Zij zorgen voor de kalkoen, wij voor de brunch. Na de jaarwisseling willen we omhoog, naar Mexico en vervolgens naar de USA. Dat is een tocht waar het uitkijken geblazen is, want met de overwegend noordoosten wind en de sterke stroom daartegen in van de golfstroom zijn de golven kort en veelal gemeen. Daarna omhoog, eind april begin mei weer een plekje zoeken voor de boot zodat wij naar Nederland kunnen voor een paar weken. Daarna naar de Chesepeake Bay, Washington, New York (wellicht een rondje maken rond het vrijheidsbeeld) en ook het vaste land willen we verkennen. Hopelijk zelfs lukt het om de route 66 af te rijden. Rond september, oktober willen we weer terug naar het zuiden.

De werkelijkheid tot op heden: Als cruiser leer je om flexibel te zijn, vaak zijn de omstandigheden net weer even anders en nopen om de plannenbij te stellen. Neem nu bijvorbeeld. Vlak voor Kerst hadden we al aan ons Bounty eiland in Belize willen liggen; helaas,we staan nog op de werf in Laceiba (Honduras). Het schip is nog niet klaar. Het ligt niet aan de mensen hier, ze werken hard en zijn terzake kundig, maar de vele en forse regenbuien haalden de voortgang uit het werk. Waar we dachten het regenseizoen achter ons gelaten te hebben met het vertrek uit Guatemala blijkt in de werkelijkheid dat het regenseizoen in Honduras doorloopt tot ongeveer half februari. En dat hebben we gemerkt. Dagen aaneen komt hetwater met bakken uit de hemel, de lucht is grijs en het terrein van de werf staat blank van alle plassen. We hebben onze afspraak in Belize moeten afzeggen en ons wacht een Kerst op een donkere werf in Honduras “in the middle ofnowhere”. Maar, we hebben een kerststol kunnen bemachtigen, zelfs echte boter vonden we in de schappen en de kalkoen die we hier hebben gekocht is groot. Ik weet niet of deze in de oven past, wellicht moeten we hem met de voeten erin duwen en eten we met Kerst een vierkante kalkoen. Maar zie daar, de vooruitzichten zijn goed, de zon schijnt inmiddels weer, de mannen zijn weer druk bezig om de boot in orde te krijgen en nieuwe afspraken zijn alweer gemaakt wat we met Oud en Nieuw gaan doen. Gelukkig hebben we oliebollenmix aan boord en een aantal oude vuurpijlen die we de lucht in gaan schieten. U kent ze wel, die vuurballen die zo’n 5 minuten in de lucht blijven hangen. En we hebben nog een paar oude rookpotten die we de volgende dag gaan afsteken. Mocht u in de krant lezen dat Belize in de rook is verdwenen, dan weet u nu al wat daarvan waarschijnlijk de oorzaak is. Daarna zullen we alle snelheid van het schip nodig hebben om uit de wateren van Belize te verdwijnen. Mocht u er desondanks niets van in de krant lezen, de volgende maand zullen we u er uitgebreid verslag van doen.

Tot de volgende keer en voor nu: Wij wensen u allen een prettige Kerst (en een ronde kalkoen)en alle goeds voor het Nieuwe Jaar.

Ans & Gerjan